Newsletter
Zapisz się do newslettera i bądź na bieżąco
W naszych (nie)obiektywnych dywagacjach o 7 najwspanialszych cudach świata LGBT+ posłużymy się listą przygotowaną przez Gaystarnews. Liczymy także na sporo komentarzy i polecenia swoich ulubionych i najwspanialszych miejsc LGBT+ na świecie. Zaczynamy:
Hadrian jest jednym z najbardziej znanych rzymskich cesarzy. Był gejem lub - jak podają niektóre źródła - biseksualistą. Najbardziej znany jest z Muru Hadriana w północnej Anglii, który wzniósł na północnej granicy rzymskiej prowincji Britannia. Za murem Hadriana działa się historia, realizowano duże projekty budowlane ale jego spuścizna jest znacznie większa. Hadrian był znany jako sprawiedliwy i popularny władca, a jego panowanie było czasem pokoju. Mniej ludzi wie o seksualności Hadriana, który to miał jednego słynnego kochanka o imieniu Antinous - młodego mężczyznę z Bitynii na północy Turcji. Podczas gdy Hadrian i Antinous żeglowali po Nilu w 130 r., Antinous utonął. Hadriana ogarnął smutek i otwarcie płakał po stracie swojego kochanka.
Stonewall Inn na Christopher Street w Nowym Jorku jest pomnikiem nowoczesnego ruchu LGBT+. Pierwotnie Stonewall Inn nie był gejowski i nie był na Christopher Street. Bar przeniósł się na Christopher Street 51-53 do budynku, który wcześniej był stajnią, a następnie piekarnią w 1934 roku. Spłonął 30 lat później. Dopiero w 1966 r. Stonewall Inn stał się barem dla gejów. Ówczesny Stonewall Inn miał szafę grającą, parkiet taneczny i był jednym z miejsc, w których pary tej samej płci mogły tańczyć razem. Pomimo ochrony mafii i łapówek przekazywanych policjantom, naloty służb były powszechne. W dniu 28 czerwca 1969 r. po godzinie pierwszej w nocy odbył się nalot policyjny, który rozpoczał prawdziwą rewolucję ruchu LGBT w świecie.
Historyczne dowody seksu homoseksualnego są często cenzurowane lub zakopywane ale w Indiach są wyryte w kamieniu na ścianach świątyni. Hinduizm jest prawdopodobnie najstarszą religią na świecie, która nie ukrywała homoseksualizmu a raczej cieszyła się z różnorodności płciowej i swobody seksualnej. Khajuraho Monuments, to grupa świątyń hinduskich w Madhya Pradesh w Indiach. Zbudowano je około 1000 lat temu i do dziś pozostało tam aż 25 świątyń. Cały kompleks jest bogato zdobiony pięknymi rzeźbami symbolizującymi hinduski pogląd na to, jak prowadzić swoje życie, w tym życie seksualne. Świątynie Khajuraho są wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO i są szczególnie znane ze swoich rzeźb ukazujących czynności seksualne, w tym homoseksualnych. Innymi słowy, w Indiach seksualności: homoseksualna, biseksualna i heteroseksualna były uważane za fakt codziennego życia, a nie za skrajność. Co więcej, pożądanie było uzasadnionym celem życiowym.
Jeśli Stonewall Inn był miejscem narodzin nowoczesnego ruchu LGBT+, to w Castro ruch ten dorastał. Jego najsłynniejszym mieszkańcem był otwarcie gejowski polityk z San Francisco - Harvey Milk, który ożywił społeczność LGBT+ w mieście. Narodziny tego obszaru, jako dzielnicy gejowskiej rozpoczęło się w latach 40. XX wieku. Wojsko USA zwolniło tysiące gejów i bi-żołnierzy podczas II wojny światowej, ponieważ siły zbrojne nie zaakceptowały ich seksualności. Wielu z nich osiedliło się właśnie w San Francisco. Pierwszy oficjalny bar dla gejów w dzielnicy Missouri Mule został otwarty w 1963 roku ale świetność Castro rozpoczęła się w lato miłości w roku 1967. Niestety, Harvey Milk został zamordowany przez lokalnego polityka Dana Whita w 1978 roku a kryzys związany z AIDS w latach 80. szczególnie mocno uderzył w Castro. Społeczność LGBT+ rozpoczęła długą walkę promując bezpieczny seks i testowanie. Co więcej, nadal rdzielnica ta ośnie i rozwija się jako latarnia morska dla osób LGBT+ na całym świecie.
Berlin w latach dwudziestych był jednym z najbardziej tolerancyjnych miejsc na Ziemi, jeśli byłeś homoseksualistą lub lesbijką. Rozkwitła subkultura klubów nocnych, barów, spektakli teatralnych i czasopism gejowskich. W 1935 r. zmieniono prawo, które uczyniło seks homoseksualny nielegalnym. Już za pocałunek gejów można było wykastrować i uwięzić w obozach koncentracyjnych. Naziści wysłali dziesiątki tysięcy do obozów. Na ubraniach więźniowie obozów mieli różowy trójkąt, a strażnicy traktowali ich wyjątkowo surowo. Naziści postrzegali również lesbijki jako „antyspołeczne” i wysyłali je również do obozów. Oczywiście niezliczone tysiące innych ofiar nazistów, w tym Żydów, Polaków, radzieckich jeńców wojennych, Romów i przeciwników politycznych, było również LGBT +. Po upadku nazistowskich Niemiec w 1945 r. § 175 pozostał na swoim miejscu. Geje wciąż trafiali do więzienia. Homoseksualizm stał się legalny w całych Niemczech dopiero w 1969 roku.
Źródło: https://www.gaystarnews.com/, depositphoto